Trendy w IT - Słownik

• Cloud computing (ang. "przetwarzanie w chmurze, chmury obliczeniowe") model przetwarzania oparty na użytkowaniu usług dostarczonych przez zewnętrzne organizacje, publiczne takie jak Google i prywatne. Np. firma w jednym systemie analizuje informacje na temat klientów pochodzące z transakcji oraz historię ich aktywności na fanpage marki.
• IaaS - Infrastructure as a Service (z ang. "infrastruktura jako usługa") - w tym przypadku usługodawca zobowiązuje się do dostarczenia infrastruktury informatycznej.
• SaaS - Software as a service (z ang. "oprogramowanie jako usługa") - usługodawca udostępnia oprogramowanie, użytkowane aplikacje są jedynie wynajmowane
• ASP- (Application Service Provider) jest terminem określającym usługi polegające na wynajmie programów komputerowych poprzez internet.
• Wirtualizacja – szerokie pojęcie odnoszące się do abstrakcji zasobów w różnych aspektach informatyki. Wirtualizacja umożliwia efektywniejsze wykorzystanie istniejących zasobów sprzętowych środowiska informatycznego. Jedną z pierwszych szeroko stosowanych technik wirtualizacji była technika wirtualizacji pamięci operacyjnej. Obecnie technika ta jest powszechna nie tylko w superkomputerach, serwerach czy komputerach osobistych, ale także w systemach wbudowanych. Inną techniką wirtualizacji jest wirtualizacja sprzętu komputerowego w celu umożliwienia jednoczesnego uruchamiania wielu systemów operacyjnych. Dostępne dziś powszechnie procesory wielordzeniowe i relatywnie tańsze podsystemy dyskowe pozwalają na uruchomienie na jednej maszynie fizycznej 2 lub 3 serwerów, które jeszcze kilka lat temu, wymagałyby całej, osobnej maszyny. Zbiegło się to w czasie z naturalnym starzeniem się systemów wdrażanych w tym okresie i rozwojem technologii 64 bitowej pozwalającej na zaadresowanie dużego rozmiaru pamięci operacyjnych. Otworzyło to pole do upowszechnienia wirtualizacji.
• ERP - Planowanie zasobów przedsiębiorstwa (ang. enterprise resource planning (ERP), tłumaczone przez producentów też jako zaawansowane zarządzanie zasobami) – określenie klasy systemów informatycznych służących wspomaganiu zarządzania przedsiębiorstwem lub współdziałania grupy współpracujących ze sobą przedsiębiorstw, poprzez gromadzenie danych oraz umożliwienie wykonywania operacji na zebranych danych.
  Wspomaganie to może obejmować wszystkie lub część szczebli zarządzania i ułatwia optymalizację wykorzystania zasobów przedsiębiorstwa oraz zachodzących w nim procesów.
  Systemy ERP są zazwyczaj oprogramowaniem modułowym, tj. składają się z niezależnych od siebie choć współpracujących ze sobą aplikacji i są zaliczane do klasy zintegrowanych systemów informatycznych. Systemy ERP są rozwinięciem systemów MRP II. Podstawowym ich elementem jest baza danych, która jest zazwyczaj wspólna dla wszystkich pozostałych modułów. Moduły te zwykle obejmują następujące obszary:
  - magazynowanie;
  - zarządzanie zapasami;
  - śledzenie realizowanych dostaw;
  - planowanie produkcji;
  - zaopatrzenie;
  - sprzedaż;
  - zarządzanie relacjami z klientami;
  - księgowość;
  - finanse;
  - zarządzanie zasobami ludzkimi (płace, kadry).
  W skład systemów ERP mogą wchodzić również inne moduły, jak np. moduł zarządzania transportem, controlling, czy zarządzanie projektami. Systemy ERP umożliwiają dopasowanie ich do specyfiki poszczególnych przedsiębiorstw, m.in. dlatego, iż poszczególne moduły mogą być wzajemnie niezależne od siebie (tzn. mogą pracować bez obecności innych modułów).|
  Systemy te zazwyczaj pozwalają też na ustalenie uprawnień dostępu dla poszczególnych użytkowników. Inną cechą charakterystyczną systemów jest umożliwienie użytkownikom wykonania procesu planowania "z dołu do góry" (ang. bottom-up replanning), czyli możliwości wprowadzania zmian (nanoszenia poprawek, rozpatrywania alternatywnych rozwiązań) w rozwiązaniach zaproponowanych przez system (np. zmiana wielkości partii dostawczej).
• Business Inteligence – pojęcie związane z BW (Business Warehouse) - hurtowniami danych. Więcej na www.sanmargar.pl 
• CRM (ang. Customer Relationship Management) – Zarządzanie relacjami z klientami lub System relacji z klientami - to zestaw procedur i narzędzi istotnych w zarządzaniu kontaktami z klientami. CRM jako przyjęta strategia działania koncentruje się na wspieraniu czynności marketingowych, procesu sprzedaży oraz wszelkich działań związanych z obsługą klienta. Celem CRM jest zarówno zbudowanie lojalności, jak i zdefiniowanie „wartości” każdego klienta za pomocą ciągłego pozyskiwania i odpowiedniego wykorzystania dostępnych informacji.CRM stanowi nowe podejście w dziedzinie zarządzania, które integrując działania w zakresie sprzedaży, realizacji zamówień oraz oferowania usług koordynuje i jednoczy wszystkie składowe procesu interakcji z konsumentem. Back–office korzysta z danych mających swe źródło w systemach transakcyjnych. Dane te pochodzą głównie z działów sprzedaży, marketingu, serwisu. Na jego podstawie możliwe jest uzyskanie materiału analitycznego, który stanowi podstawę do dalszych działań.
  Systemy informatyczne CRM są często integralną częścią całego systemu informatycznego.
  Wykorzystywane są też często w firmach korzystających z sieci mobilnych sprzedawców. Jest to możliwe dzięki takim funkcjom jak Mobile Sales. Na przenośnych komputerach sprzedawców instalowane są aplikacje pozwalające na synchronizację z centralnym systemem CRM. Łączą się oni co jakiś czas z systemem centralnym, dzięki czemu zmienione przez nich dane bądź informacje o nowych klientach przesyłane są do centralnego systemu. Z drugiej strony dostarczane są aktualizacje danych, w zależności od tzw. subskrypcji. Do każdego sprzedawcy możemy przypisać inne subskrypcje. Subskrypcje mają zminimalizować transfer danych do niezbędnego minimum (np. sprzedawcy działającego na terenie Polski północnej nie są dostarczane informacje o klientach z z Polski południowej). Systemy CRM ułatwiają stworzenie klasyfikacji klientów z podziałem, np na klientów kluczowych (przynoszących zasadniczy zysk) i klientów mniej opłacalnych, a czasem nawet nieopłacalnych (generujących zbyt małe zyski lub wręcz straty).
• Big Data to antycypacja zjawiska przekroczenia masy krytycznej gromadzonych w przedsiębiorstwie danych. Gdy mamy ich naprawdę dużo, pochodzą one z wielu różnych źródeł, są stale aktualizowane i ciągle ich przybywa, wtedy możliwości analityczne i potencjał wykorzystania wiedzy zgromadzonej w tych danych rośnie wykładniczo.
• SOAP (Simple Object Access Protocol) jest opartym na XML protokołem, używanym do wymiany strukturalizowanych danych w zdecentralizowanym, rozproszonym środowisku. Zawiera on trzy części: kopertę (envelope), nagłówek (header) i - opcjonalnie - zawartość (body). Koperta wyznacza początek i koniec wiadomości SOAP. Może ona także specyfikować zasady kodowania. Nagłówek SOAP może zawierać adres lub adresy pocztowe, kod płatności lub informację o interakcji w stylu RPC (Remote Procedure Call). W kopercie SOAP mogą być zawarte poszczególne nagłówki. Zawartość wiadomości SOAP przenosi dane formatowane samoopisującą się strukturą lub interfejs w stylu RPC. SOAP Security Extensions proponowane przez IBM dodają do tego podpis cyfrowy XML - dla celów uwierzytelniania wiadomości, szyfrowanie - dla zapewnienia poufności i atrybut certyfikacji - dla celów uwierzytelniania. 
• UDDI (Universal Description Discovery and Integration) to konsorcjum powołane przez Microsoft, IBM i Ariba dla stworzenia standardu internetowego do opisu, rejestracji i wykrywania (identyfikacji) usług webowych. Struktura UDDI jest zestawem baz danych, gdzie można rejestrować własne usługi webowe, jak również wyszukiwać inne usługi webowe. Jest to globalny rejestr, zawierający "żółte i białe strony" z identyfikatorami i adresami firm czy organizacji oraz ich produktów i odniesień do specyfikacji Web services, koniecznych do utrzymywania stosunków biznesowych z tymi firmami. 
• WSDL (Web Services Description Language) jest językiem opisującym interfejs i usługi aplikacji webowych, ustanawiającym gramatykę dla komunikacji pomiędzy punktami końcowymi czy klientami, usługami webowymi lub aplikacjami. Pliki WDSL, podzbiór rejestrów UDDI i ebXML, zapewniają informacje kontaktowe, opisy usług webowych, ich lokalizację i specyfikację sposobu wywoływania. Rejestry UDDI są podzielone na kategorie przemysłowe i lokalizacje geograficzne. Bieżąca specyfikacja WDSL uszczegóławia sposób odwzorowywania wiadomości i operacje w HTTP (get/post), SOAP i MIME. 
• XML (Extensible Markup Language) - jest uniwersalną składnią opisującą i strukturalizującą dane. Jest ona łatwiejsza w użyciu niż język, z którego się wywodzi (SGML), i bardziej elastyczna niż siostrzana specyfikacja (HTML). XML pozwala na transfer strukturalizowanych danych za pośrednictwem protokołów sieciowych, takich jak HTTP. 
• ebXML (electronic business XML) to standard zaprojektowany przez OASIS i UN/CEFACT, który ma uczynić z XML ogólnoświatowy język transakcji elektronicznych. Architektura ebXML obejmuje procesy biznesowe i model informacyjny - odwzorowuje ten model na dokumenty XML, definiuje wymagania dla aplikacji przetwarzających takie dokumenty i wymienia je pomiędzy partnerami handlowymi. 
• Specyfikacja o nazwie WSCI (Web Service Choreography Interface) została oparta na standardowym formacie danych XML. W przygotowaniu projektu roboczego specyfikacji uczestniczyli: Sun, SAP, BEA Systems i Intalio. 
• IBM używa w narzędziach MQ Series Workflow własnej specyfikacji o nazwie Web Services Flow Language. Microsoft ma technologię o nazwie XLang, używaną w BizTalk Server. Trzecia technologia, używana przez inne firmy do tego samego celu, to Business Process Modeling Language (BPML).